شناسه:

محله ولنجک

شهر: تهران (شمیرانات)

جایگاه جغرافیایی در شهر: شمال

پایان شمالی: ارتفاعات توچال

پایان جنوبی: بزرگراه پارک وی

پایان غربی: درکه

پایان شرقی: رودخانه ولنجک

منطقه شهرداری: ۱

جمعیت: بر اساس آخرین سرشماری ۲۲۷۴۲ نفر

منطقه پستی: ۱۹

پیش‌شماره: ۲۲، ۲۶

ولنجک محله ایست که در دامنه قله توچال قرار دارد و به همین علت به کوه منتهی میشود و بن بست است. این محله جز منطقه ۱ شهرداری تهران محسوب میشود.

تاریخچه:

در گذشته محله ولنجک دهی کوچک با هشتاد نفر سکنه بود؛ که پانصد سال پیش به دستور شاه عباس اول به وجود آمد. ولنجک پر از تپه ها و راه های صعب‌العبور بود که دسترسی به راه ها را برای مردم طاقت فرسا می‌کرد. امروزه آن مسیرها به خیابان هایی شیب دار با انبوه آپارتمان ها و برج های بلند تبدیل شده اند؛ اما با این وجود، هنوز ردیف درختان قدیمی از آن‌ زمان باقی مانده است. این ده در شمال غربی امامزاده صالح بود و ساکنین آن همگی سادات و اهالی مازندران و در کارِ باغبانی و زراعت بودند. ولنجک جز نواحی بود که آبش از طریق چشمه سار تأمین می‌شد و محصولاتی نظیر غلات و میوه‌های گوناگون داشت. این منطقه شکارگاه اشراف قاجار و اعیان نشین بود. قدمت ولنجک حتی از تهران هم بیشتر است. ولنجک به دو بخش قدیم و جدید تقسیم میشود که بخش قدیم آن از زمان صفویه و بخش جدید آن از ابتدای دهه ی پنجاه شکل گرفت. شاه عباس به علت ارتباط ولنجک با مسیر مازندران و تردد مسافران از این مسیر توجه بسیاری به این منطقه داشت. زمانی که ولنجک شکل گرفت؛ از محله های محمودیه، زعفرانیه و باغ فردوس خبری نبود. اراضی ولنجک توسط میرزا حسن( امام‌جمعه)، پدر میرزا زین‌العابدین( امام‌جمعه)، در عصر ناصری و مظفری آباد شده است. میرزا حسن ۵ تا ۶ خانواده از اهالی ایلکا و کمربُن نور مازندران را به این محله آورد و قلعه‌ای برای آن ها درست کرد که در آن زندگی کنند. امروزه از آن قلعه و خانه های اولیه ولنجک چیزی نمانده است.

واژه شناسی:

نام ولنجک از واژه های «ول» و «ولنگ» ساخته شده ‌است. از لحاظ لغوی ترکیب شده از «ولنج» یا «ولنگ» و حرف «ک» که معنایش کوچکی آن است؛ پس «ولنجک» به معنی ” مکان رها شده کوچک” است.

وضعیت ملکی:

این منطقه از نظر حمل و نقل عمومی شرایط بهتری نسبت به بقیه محله‌های منطقه دارد که همین علت تاثیر بسزایی در تقاضای خرید خانه در ولنجک گذاشته است. در این منطقه، معمولاً انواع گوناگونی از خانه ها وجود دارد که شامل ویلایی‌ها، آپارتمان‌ها، ساختمان‌های مسکونی چند واحدی و خانه‌های تک خانواری می‌شود. محله‌های مسکونی این منطقه شامل ساختمان‌های مسکونی قدیمی و جدید میشود. در بعضی موارد، ممکن است ساختمان‌های قدیمی با معماری های سنتی وجود داشته باشد که به عنوان قسمتی از تاریخ و فرهنگ این منطقه حفظ شده باشد اما با پیشرفت و رشد شهری، آپارتمان های نوساز و مدرن نیز در این محله ساخته شده است. با توجه به قدمت و سال ساخت خانه ها، قیمت ملک در این منطقه به عوامل متعددی بستگی دارد.